کرگیری بتن یا آزمایش مغزه گیری

کرگیری بتن یا هسته های بتنی برای آزمایش خصوصیات واقعی بتن در سازه های موجود مانند مقاومت، نفوذ پذیری، تجزیه و تحلیل شیمیایی، کربناسیون و غیره استفاده می شود. نمونه برداری از هسته های بتن و آزمایش مقاومت آن در زیر شرح داده شده است. با استفاده از نمونه برداری و آزمایش مغزگیری می‌توان ارزیابی مستقیم‌تری از مقاومت بتن را انجام داد.

هسته های بتنی معمولاً با استفاده از یک ابزار برش دوار با قطرهای مختلف الماس بریده می شوند. به این ترتیب، یک نمونه استوانه  ا‌ی معمولاً با انتهای ناهموار و گاهی با قطعات تقویت شده تعبیه شده به دست می آید.

هسته ها به صورت بصری توصیف و عکس برداری و توجه ویژه ای به فشردگی، توزیع سنگدانه ها، وجود فولاد و غیره می شوند.

سپس هسته باید در آب خیسانده و با گوگرد مذاب پوشانده شود تا انتهای آن به صورت موازی، در زاویه راست قرار گیرد و سپس در شرایط مرطوب مطابق BS 1881 قسمت 4: 1970 یا ASTM C 42-77 آزمایش شود.

از نمونه های مغزگیری می توان برای موارد زیر استفاده کرد:

• تعیین مقاومت و چگالی
• عمق کربناسیون بتن
• تجزیه و تحلیل شیمیایی
• نفوذ پذیری آب/گاز
• تجزیه و تحلیل پتروگرافی
• آزمون نفوذپذیری کلرید ASHTO

مقاومت نمونه آزمایش هسته بتنی به شکل، نسبت و اندازه آن بستگی دارد. تأثیر نسبت ارتفاع/قطر (H / D) بر مقاومت ثبت شده استوانه یک واقعیت ثابت است. مقاومت هسته باید مطابق با مقاومت استوانه استاندارد یعنی برای نسبت H / D = 2 باشد،  بنابراین هسته باید ترجیحاً این نسبت را نزدیک به 2 داشته باشد.

برای مقادیر H / D کمتر از 1، بین 1 و 2، یک فاکتور تصحیح باید اعمال شود. هسته های با نسبت H / D کمتر از 1 نتیجه غیر قابل اعتماد می دهد. هسته های با قطر بسیار کوچک در نتایج نسبت به هسته های با قطر بزرگ پراکندگی بیشتری دارند، از این رو استفاده از آنها معمولاً توصیه نمی شود.

قاعده کلی اتخاذ شده برای تعیین اندازه هسته، علاوه بر نسبت H / D ، اندازه اسمی سنگدانه است و قطر باید کمتر از 3 برابر حداکثر سنگدانه سنگ نباشد. برای قطر هسته کمتر از 3 برابر اندازه سنگدانه، تعداد بیشتری از هسته ها باید آزمایش شوند.

هر آنچه باید بدانید : چسب بتن

عوامل موثر بر مقاومت هسته های بتنی

در زیر عواملی وجود دارد که مقاومت فشاری هسته های بتنی استخراج شده را تحت تأثیر قرار می دهد:

اندازه سنگدانه

اگر نسبت قطر هسته به حداکثر اندازه سنگدانه کمتر از 3 باشد، باعث کاهش مقاومت هسته می شود.

فولاد تقویت کننده عرضی (خاموت)

گزارش شده است که وجود فولاد عرضی باعث کاهش 5 تا 15 درصدی مقاومت فشاری هسته می شود. تاثیر فولاد تعبیه شده در بتن بر روی مقاومت آن مطلوب است اما با این وجود، وجود فولاد به موازات محور هسته مطلوب نیست.

هر آنچه که باید بیشتر بدانید : محصولات الیاف بتن

نسبت ارتفاع به قطر (H/D)

مقدار این نسبت باید حداقل 95/0 و حداکثر 2 باشد. نسبت بالاتر باعث کاهش مقاومت می شود.

سن بتن

هیچ گونه سنی از طرف انجمن بتن توصیه نمی شود زیرا برخی شواهد نشان می دهد که بتن درجا پس از 28 روز مقاومت کمی می‌گیرد. در حالی که برخی دیگر نشان می دهند که در شرایط متوسط، افزایش مقاومت بیش از 28 روز پس از 3 ماه 10٪ و پس از 6 ماه 15٪ است، از این رو محاسبه تأثیر سن بر مقاومت هسته بتنی کار آسانی نیست.

مقاومت بتن

به نظر می رسد که  کاهش مقاومت هسته در بتن‌های پر مقاومت‌تر بیشتر  و کاهش آن برای بتن با مقاومت 40 مگاپاسکال، 15٪ گزارش شده است. با این حال کاهش7٪ منطقی در نظر گرفته می شود.

برای مطالعه بیشتر : ضد یخ بتن

عملیات نمونه برداری

مقاومت هسته ها به طور کلی کمتر از استوانه استاندارد است که تا حدی به اختلال ناشی از ارتعاشات در حین عملیات حفاری مربوط می‌شود.

شرایط محل در برابر نمونه های استاندارد

از آنجا که عمل‌آوری محل به طور قابل ملاحظه ای کمتر از عمل‌آوری توصیه شده برای نمونه های استاندارد است، مقاومت هسته درجا بدون تغییر کمتر از نمونه های استانداردی است که در طی عملیات بتن ریزی آزمایش شده است.